Het gebeurt gelukkig niet iedere dag, maar donderdag was het weer zover: de Intercity vanaf Zwolle richting Groningen had ‘pech onderweg.’ Tussen Hoogeveen en Beilen kwam een abrupt eind aan de rit. ”We hebben storing aan de trein of aan de rails”, luidde de verklaring.
Conducteurs in gele hesjes controleerden, met hopelijk veel kennis van zaken, het onderstel van de trein, maar konden niets vinden. Ook waren er geen spoordieven bezig geweest, want de rails lagen er gewoon.
”We onderhandelen nog met de treindienstregeling, maar we proberen door te rijden tot Beilen en dan allen s.v.p. uitstappen”, aldus een droge mededeling uit de intercom. En aldus geschiedde.
In Beilen er uit, de kapotte intercity werd op een zijspoor ‘geplaatst’ , weer een kwartiertje wachten op de volgende Intercity en instappen, als haringen in een ton, maar die hoeven geen adem meer te halen… In Assen er weer uit en wachten op de Qliner, die na een half uurtje zou vertrekken.
Daarom, om de tijd door te komen, samen met een medereizigster, een kopje koffie gekocht in de coffeecorner van Douwe Egberts, voor een ‘DE-prijsje’ ( ”je betaalt ook voor de naam”, zou mijn wederhelft zeggen…) en ondertussen passeerde de kapotte trein op volle kracht het station in Assen. Hoezo stuk …..
Maar het kan altijd erger, zo hoorde ik vrijdag van een andere reiziger. In ruim een week tijd had hij drie keer te maken met uren vertraging omdat zich ‘een persoon voor de trein had geworpen.’ Dramatisch natuurlijk, maar in alle gevallen was er sprake van ernstige vertraging. Kortom, geef mij maar het geluid van ‘kedeng kedeng’, zoals Guus Meeuwis het zingt, hoewel ook hij moest wachten ….
♥Haast zorgt niet zelden voor vertraging. (Olaf Hoenson) Bron: dagelijksegedacht.net